Tessa Vis-Engler, moeder van 4 kinderen

Ik ben moeder van 4 kinderen: 3 mooie jongens op aarde en een prachtig meisje in de hemel

Twee maanden na het overlijden van mij dochter Annabel – maart 2012 – voelde ik dat ik zo’n groot verdriet en het verdriet van mijn gezinsleden erbij, niet alleen kon behappen.
Van een oud klasgenoot kreeg ik het adres van Hellen Tonglet. Na een telefoongesprek en een bezoek thuis, was er de klik.
In eerste instantie was de hulpvraag voor de kinderen “als zij maar goed uit dit grote verlies en verdriet komen”. Al snel was duidelijk dat wij als ouders “hulp” nodig hadden en de jongens zich hier wel een weg in zouden vinden. Mits de ouders op het spoor blijven.
Therapeutische sessies zowel met eega als solo. Kundige doorverwijzing voor EMDR inzake mijn verhoogde spanningsniveau.
Hellen heeft mij als moeder en als mens heel veel inzichten gegeven. En nog steeds.

Als gezin hebben wij deelgenomen aan het familie weekend van Stichting Achter de Regenboog in 2013 inclusief de terugkomdag, een half jaar later. Dat weekend heeft ons veel gebracht: veiligheid; ruimte voor het verdriet; warmte en ook plezier; begrip zonder veel uitleg en warme contacten die blijven. Voor de jongens was het onuitgesproken her- en erkenning, veiligheid en plezier met lotgenoten. Een buitengewoon professioneel opgetuigd team en weekend.

Lex

Eenzaam.
Zo voel ik me na het overlijden van mijn vrouw.
In september 2014 overleed mijn vrouw aan kanker. Alles hadden we met elkaar besproken. De hele crematie hadden we samen in elkaar gezet. Ondanks dat je weet dat het gaat gebeuren, is het toch een schok die je hele leven op zijn kop zet. Voor het overlijden en ook daarna zijn er heel veel lieve mensen die er voor je zijn, maar het gemis van je partner/ maatje is na 30 jaar enorm en kan niemand ongedaan maken. Gelukkig hebben we een zoon van 23 die voor heel veel steun zorgt. We lachen en huilen en zijn er voor elkaar.
Al snel vroeg ik me af hoe ik hier mee om moest gaan. Via vrienden die ook iemand hadden verloren, kwam ik bij Hellen terecht. Je twijfelt of je dit na 3 maanden al moet doen en helpt zoiets.
Bij de intake werd al gelijk duidelijk dat alle reacties die ik had eigenlijk heel normaal zijn. Niets is apart. Ook hoe mensen om je heen reageren, na een tijdje, is gewoon. Het leven gaat voor hen door, maar voor mij niet. Ondanks dat ik er in het begin tegen op zag, ben ik blij met de gesprekken die ik met Hellen gehad heb. Ze hebben een stuk onzekerheid bij me weggenomen.
Trouwens de impact op je leven is zo groot, dat het worstelen waar je mee bezig bent, nog wel een tijdje door zal gaan en het wordt nooit meer zoals het geweest is.